کرامتی از آقای مجتهدی

از آقای شیخ جعفر مجتهدی نقل شده:

زمانی که در نجف اشرف اقامت داشتم به مولا امیرالمؤمنین عرض کردم: ای مولای من، اسم اعظم را به من عطا فرمایید.

حضرت در پاسخ، 21 روز ریاضت در مسجد کوفه برای من تجویز نمودند.

روزها و شبها می‌گذشت... و در این 21 شبانه روز به ریاضت و شب زنده‌داری خود ادامه می‌دادم و به دستور حضرت امیر کاملا عمل می‌کردم.

سرانجام شب بیست و یکم فرا رسید.

و مشغول ذکر بودم و تا نزدیکی‌های صبح از اسم اعظم خبری نشد.

به حضرت عرض کردم: مولای من! طبق دستور شما وظایفم را انجام دادم (اما چرا نتیجه‌ای نگرفتم؟)

دراین هنگام، ناگهان ستونی از نور، از جانب آسمان به طرف همان استوانه‌ای که من در کنار آن نشسته بودم، درخشش کرد و ندایی بلند شد که:

شیخ جعفر، اسم ولی هر زمان اسم اعظم الهی است.

اگر اسم اعظم را می‌خواهی به در خانه امام زمان برو و از این اسم شریف:

 

((یا صاحبَ الزَّمان اَغِثنی، یا صاحبَ الزَّمان اَدْرِکنی)) 

نگذر،

این همان اسم اعظم حق است.

در گرفتاری‌های روحی، معنوی، مادی، توجه و توسلتان به این اسم شریف باشد...

لاله‌ای از ملکوت ج1ص339