امام علی علیه السلام درباره نجات یافتگان این دوران میفرماید:
و آن زمانی است که از فتنهها نجات نمییابد؛ مگر مؤمنانی که بی نام و نشانند.
اگر در حضور باشند، شناخته نشوند و اگر غایب گردند، کسی سراغ آنان را نمیگیرد.
آنها برای سیر کنندگان در شب ظلمانی جامعه ها، چراغهای هدایت و نشانه های روشنند.
نه مفسده جو هستند و نه فتنه انگیز.
نه در پی اشاعه فحشایند و نه مردمی سفیه و لغو گو.
اینانند که خداوند درهای رحمتش را به سوی شان باز میکند و سختیها و مشکلات را از آنان برطرف میسازد.
نهج البلاغه، خطبه 103
منبع:
فرهنگ الفبایی مهدویت پیرامون حضرت مهدی (عج)