ادواردو آنْیلْلی، تنها فرزند سناتور مشهور ایتالیایی، جیوانی آنیلْلی، در سال 1954م در شهر نیویورک به دنیا آمد. وی پس از پایان تحصیلات خود در رشته ادیان و فلسفه شرق، در سن 20 سالگی پس از آشنایی اتفاقی با قرآن در یکی از کتابخانههای امریکا، به اسلام علاقهمند شده و پس از مطالعه درباره این دین آسمانی، در یکی از مراکز اسلامی نیویورک به آیین الهی اسلام مشرف گردید. ادواردو که پس از تشرف به دین اسلام، نام هشام عزیز را برای خود برگزیده بود، پس از چندی ضمن آشنایی با انجمن اسلامی فارغالتحصیلان ایتالیا، به مذهب تشیع گرایید و نام مهدی بر خود نهاد. ادواردو آنیلْلی در سالهای اولیه پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به کشور ایران سفر کرد و با حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ملاقات نمود. در این دیدار، حضرت امام پیشانی مهدی را میبوسند و نسبت به وی تفقد مینمایند. اما اسلام آوردن آنیلْلی برای خانواده مشهور و سرمایهدار وی قابل قبول نبود تا جایی که او را به محرومیت از ارث تهدید کردند.
پس از اینکه اطرافیان از بازگشت مهدی از اسلام ناامید میگردند تصمیم قطعی مبنی بر محروم کردن وی از ارث میگیرند. وی علاقه فراوانی نیز به ایران داشت تا جایی که به گفته دوستانش قصد داشت با سکونت در ایران، به تکمیل تحصیلات و مطالعات خود در زمینه علوم دینی در قم بپردازد. وی در راه هدف متعالی خود، از ثروت هنگفت خانوادگی و شهرت ملی و جهانی صرفنظر کرد و در راه اعتلای روحی خود و کمک به مسلمانان تلاش فراوانی از خود بروز داد. آنیلْلی بارها عنوان میکرد که سرانجام به دست صهیونیستها ترور خواهد شد و آنها مرگ او را به صورت بیماری، خودکشی یا سانحه نشان خواهند داد. ادواردو آنیلْلی سرانجام در روز پانزدهم نوامبر سال 2000م پس از خروج از خانه به طرز مرموزی در 46 سالگی درگذشت و علیرغم علائم فراوان مبنی بر ضرب و جرح، جسد او را با سرعت و بدون تحقیق و بررسی درباره علل اصلی مرگ به خاک سپردند.
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هر چه درد دید از آن در شروع شد
مادر که به او پیرهن کهنه را سپرد
دلشوره های زخمی خواهر شروع شد
باور نداشت آتش این اتفاق را
تا عصر روز حادثه باور شروع شد
جمعه حدود ساعت سه بین قتلگاه
تکرار قصه در و مادر شروع شد
زینب بلند گریه کن اینجا مدینه نیست
حالا که سوگواری حیدر شروع شد
نه باورم نمی شود این سطر ناحیه
والشمر جالس ... سر و خنجر شروع شد
میخواستم تمام کنم شعر را نشد
یک غم تمام شد ، غم دیگر شروع شد
خورشید روی نیزه شد و آسمان گرفت
زینب گریست ، خنده ی لشکر شروع شد...
امام علی علیه السلام:
ألا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم عَلَی دینِهِ وَ لَم یَقسُ قَلبُهُ لِطولِ أمَدِ غَیبَةِ إمامِهِ فَهو مَعی فی دَرَجَتی یَومَ القیامَة
بدانید آنان که در زمان غیبت حجت خدا در دین خود ثابت مانده و به خاطر طول مدت غیبت منکرش نشوند، روز قیامت با من هم درجه خواهند
بود.
بحارالانوار. ج51 -ص109