شعرخوانی دختری ۸ ساله درباره حیاء

 

 

 

زهرا مامان بیا صمیمی باشیم

 

مثل دو تا دوست قدیمی باشیم

 

بیا با هم حرف بزنیم بخندیم

 

در رو به روی غصه ها ببندیم

 

درسته دختر خوبه دلبر باشه

 

تو خوشگلی از همه کس سر باشه

 

جلوه تو ذات دختره می دونم

 

کار خداست مقدره می دونم

 

همه می گن دخترا برگ گلن

 

دادش میگه البته یه کم خلن

 

چسب روی دماغ یعنی که زشتن

 

به فکر خط خطی سرنوشتن

 

پشت ای رنگ و روغنا دروغه

 

پشت اینا یه طرح بی فروغه

 

مردا میگن که خوشگلا نجیبن

 

راستش و بخوای دخترا مثل سیبن

 

سیب زمین افتاده بو نداره

 

رهگذر هم پا رو دلش می ذاره

 

سیب های روی شاخه چیدن دارن

 

از دست باغبون خریدن دارن

 

بهار خانوم دل نگرون توام

 

دلواپس روز خزون توام

 

حالا که می خوای بری توی خیابون

 

خودتو بگیر چراغ نده تو میدون

 

وقتی که حوا پا گذاشت تو عالم

 

به دو می خواست بره به سمت آدم

 

زد تو سرش فرشته گفت: حاج خانوم

 

چه میکنی فردا با حرف مردم

 

روتو بگیر با این لپای داغت

 

بشین بذار آدم بیاد سراغت

 

آره مامان اینم حرف کمی نیست

 

حجب و حیا قصه مبهمی نیست

 

این روسری یعنی که تو نجیبی

 

شکوفه معطر یه سیبی

 

این روسری پرچم اعتقاده

 

نباشه  گلبرگها اسیر باده

 

زلفاتو از روسری بیرون نذار

 

چشمای هیز و سمت زلفات نیار

 

مردای خوب پرده دری نمی خوان

 

عشقای لوس سرسری نمی خوان

 

باید بدونی زندگی بازی نیست

 

توهم قرص های اکستازی نیست

 

اونهایی که پلاس کافی شاپن

 

احساسات دخترارو می قاپن

 

اونی که می ره پارتی های شبونه

 

تو کار و بار انگل دیگرونه

 

مردای خوب کاری و اهل دلن

 

مردای بد توی خیابون ولن

 

مردای خوب فقط نجابت می خوان

 

از زنشون غرور و غیرت می خوان

 

علاف مو فشن که مرد نمیشه

 

تا لنگ ظهر به رختخواب سیر بشه

 

مردی که قیچی میزنه به ابرو

 

از اون نگیر سراغ زور بازو

 

مردی که بند انداخته مرده؟ نه نیست

 

برا کسی شریک درده ؟ نه نیست

 

جوهر مردی نداره ، زغاله

 

نه مرده و نه زن ؛ تو حس و حاله

 

برق لب و کرم که اومد تو کار

 

مردونگی برو خدا نگه دار

 

ابرو کمون خیابونا شلوغن

 

پر از فریب حرفای دروغن

 

دوست دارم دیونتم ، اسیرم

 

یه روز اگه نبینمت میمیرم

 

یکی دو روز بعد تو همین خیابون

 

یه لیلی دیگه ست کنار مجنون

 

برا کسی بمیر که راستی مرده

 

جر نزنه ، نپیچه ، برنگرده

 

بله به کسی بگو که عاشق باشه

 

تو حرف عاشقونه صادق باشه

 

یعنی باید شیفته روحت باشه

 

تشنه چشمه شکوهت باشه

 

آره گلم سرت رو درد نیارم

 

ای لوده بازی ها رو دوست ندارم

 

گیس طلایی به چشماشون زل نزن

 

با فوکلات به دستاشون پل نزن

 

همپای دخترای بد راه نرو

 

با چشم باز مامان توی چاه نرو

 

پروانه نجاتی - شیراز

آمد محرم صاحب غم ها کجایی؟

 

حاج میثم مطیعی شب ۲۷ محرم ۹۳

آمد محرم صاحب غم ها کجایی؟
ای داغدار اشک و ماتم ها کجایی؟
ای خسته از انبوه آدم ها کجایی؟
اصلا بگو آقا محرم ها کجایی؟
دلگیرم از این روزهای بی تو بودن
این روزهای از فراق تو سرودن
روزی که میایی نمیدانم که هستم
آه ای عزیز فاطمه خالیست دستم
من چشم بر دیدار چشمان تو بستم
هرشب اگر در مجلس روضه نشستم؛
امشب هم از خونابه های تشت خواندیم
هم زان تنی که پاره پاره گشت خواندیم
کم کم جوانی هم به سر آمد ولی تو...
از لحظه ی رفتن خبر آمد ولی تو...
عمری محرم شد صفر آمد ولی تو...
عمری به جان ما شرر آمد ولی تو...
این عبد بی مولا نمیخواهد جهان را
از غم رها کن دیگر ای صاحب ،زمان را

شاعر: رضا یزدانی

مسلمان شدن مرد یهودی به واسطه سر مقدس امام حسین (علیه السلام)

 

 

حاج میثم مطیعی شب ۲۷ محرم سال 93

 

منبع: مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی : ج ٢ ص ١٠٢ ، بحار الأنوار : ج ٤٥ ص ١٧٢ ح ٢٠ .

إنَّ رَأسَ الحُسَینِ علیه السلام لَمّا حُمِلَ إلَى الشّامِ جَنَّ عَلَیهِمُ اللَّیلُ، فَنَزَلوا عِندَ رَجُلٍ مِنَ الیَهودِ، فَلَمّا شَرِبوا وسَکِروا، قالوا لَهُ: عِندَنا رَأسُ الحُسَین
فَقالَ لَهُم: أرونی إیّاهُ، فَأَرَوهُ إیّاهُ بِصُندوقٍ یَسطَعُ مِنهُ النّورُ إلَى السَّماءِ ، فَعَجِبَ الیَهودِیُّ ، وَاستَودَعَهُ مِنهُم ، فَأَودَعوهُ عِندَهُ .
فَقالَ الیَهودِیُّ لِلرَّأسِ وقَد رَآهُ بِذلِکَ الحالِ : اِشفَع لی عِندَ جَدِّکَ . فَأَنطَقَ اللّه ُ الرَّأسَ ، وقالَ : إنَّما شَفاعَتی لِلمُحَمَّدِیّینَ ولَستَ بِمُحَمَّدِیٍّ ، فَجَمَعَ الیَهودِیُّ أقرِباءَهُ ، ثُمَّ أخَذَ الرَّأسَ ووَضَعَهُ فی طَستٍ ، وصَبَّ عَلَیهِ ماءَ الوَردِ ، وطَرَحَ فیهِ الکافورَ وَالمِسکَ وَالعَنبَرَ .
ثُمَّ قالَ لِأَولادِهِ وأقرِبائِهِ : هذا رَأسُ ابنِ بِنتِ مُحَمَّدٍ ، ثُمَّ قالَ : وا لَهفاه ! لَم أجِد جَدَّکَ مُحَمَّدا فَاُسلِمَ عَلى یَدَیهِ ، ثُمَّ وا لَهفاه لَم أجِدکَ حَیّا فَاُسلِمَ عَلى یَدَیکَ واُقاتِلَ دونَکَ ، فَلَو أسلَمتُ الآنَ أتَشفَعُ لی یَومَ القِیامَةِ ؟
فَأَنطَقَ اللّه ُ الرَّأسَ ، فَقالَ بِلِسانٍ فَصیحٍ : إن أسلَمتَ فَأَنَا لَکَ شَفیعٌ . قالَها ثَلاثَ مَرّاتٍ وسَکَتَ ؛ فَأَسلَمَ الرَّجُلُ وأقرِباؤُهُ

ترجمه: هنگامى که سر امام حسین علیه السلام را به شام مى بردند ، شب بر آنان در آمد . آنان ، بر مردى یهودى فرود آمدند و چون شراب نوشیدند و مست شدند ، گفتند : سر حسین ، نزد ماست . او به آنان گفت : آن را به من ، نشان بدهید .
آنان ، سر را در صندوقى به او نشان دادند که از آن تا آسمان ، نور بر مى خاست . یهودى به شگفت آمد و از آنان خواست که آن را به او امانت دهند . آنان نیز آن را امانت دادند . یهودى ، هنگامى که سر را به آن حال دید ، به آن گفت : شفاعت مرا نزد جدّت بکن . خدا ، سر را به زبان در آورد و گفت : شفاعت من ، فقط براى معتقدان به دین محمّد صلى الله علیه و آله است و تو محمّدى نیستى.
یهودى ، نزدیکانش را گِرد آورد و سپس سر را گرفت و در تشتى نهاد و گلاب بر آن ریخت و کافور و مُشک و عنبر بر آن نهاد . آن گاه به فرزندان و نزدیکانش گفت : این ، سر فرزند دختر محمّد صلى الله علیه و آله است . سپس گفت : آه که جدّت محمّد را نیافتم تا به دست او اسلام بیاورم! و آه که تو را زنده نیافتم تا به دست تو مسلمان شوم و برایت بجنگم! اگر اکنون مسلمان شوم ، روز قیامت ، شفاعتم را مى کنى؟ خدا ، سر را به سخن در آورد و آن ، با زبانى شیوا گفت : «اگر اسلام بیاورى ، من شفیع تو خواهم بود» . این را سه بار گفت و خاموش شد . مرد یهودى و نزدیکانش ، مسلمان شدند .

رگ های گردنت چقدر نامرتب است

 

حاج میثم مطیعی شب ۲۷ ماه محرم سال ۹۳

تازه رسیده از سفر کربلا سرت
بین تن تو فاصله افتاده تا سرت
با پهلوی شکسته و با صورت کبود
کنج تنور کوفه کشانده مرا سرت
پیشانی ات شکسته و موهات کم شده
خاکستر تنور چه کرده است با سرت؟
رگ های گردنت چقدر نامرتب است
ای جان من چگونه جدا شد مگر سرت؟
این جای سنگ نیست، گمان می کنم حسین
افتاده است زیر سم اسب ها سرت...
باید کمی گلاب بیارم بشویمت
خاکی شده است از ستم بی حیا سرت
چشمان تو همیشه به دنبال زینب است
تا اربعین اگر برود هر کجا سرت

شاعر: علی اکبر لطیفیان

یا مهدی ادرکنی....

چهل حدیث مهدوی - حدیث-2

  2- قالَ (علیه السلام) :

                            انَا خاتَمُ الاْوْصِیاءِ، بی یَدْفَعُ الْبَلاءُ عَنْ اهْلی وَ شیعَتی.[2] 

                                 فرمود: من آخرین وصیّ پیغمبر خدا هستم به وسیله من بلاها و فتنه ها از آشنایان و شیعیانم دفع و برطرف خواهد شد.

مسلمان واقعی

 جوانی با چاقو وارد مسجد شد و گفت: بین شما کسی هست که مسلمان باشد ؟

 

همه با ترس و تعجب به هم نگاه کردند و سکوت در مسجد حکمفرما شد ،

 

بالاخره پیرمردی با ریش سفید از جا برخواست و گفت : آری من مسلمانم.

 

جوان به پیرمرد نگاهی کرد و گفت با من بیا،

 

پیرمرد بدنبال جوان براه افتاد و با هم چند قدمی از مسجد دور شدند ،

 

جوان با اشاره... به گله گوسفندان به پیرمرد گفت : که میخواهد تمام آنها را قربانی کند و بین فقرا پخش کند و به کمک احتیاج دارد،

 

پیرمرد و جوان مشغول قربانی کردن گوسفندان شدند

 

پس از مدتی پیرمرد خسته شد و به جوان گفت که به مسجد بازگردد و شخص دیگری را برای کمک با خود بیاورد.

 

جوان با چاقوی خون آلود به مسجد بازگشت و باز پرسید : آیا مسلمان دیگری در بین شما هست ؟

 

افراد حاضر در مسجد که گمان کردند جوان پیرمرد را بقتل رسانده نگاهشان را به پیش نماز مسجد دوختند،

 

پیش نماز رو به جمعیت کرد و گفت : چرا نگاه میکنید ، به عیسی مسیح قسم که با چند رکعت نماز خواندن کسی مسلمان نمیشود...!

شهدا شرمنده ایم

آخرین وداع مادر با فرزند شهیدش....

پای درس اخلاق آیت الله مجتهدی

 

در بهشت

بالای در بهشت 3 جمله نوشته شده است؛ خدا می‌فرماید:

 

1) رحمت من بر غضب من سبقت دارد؛ خدا هم رحمت دارد هم غضب، رحمتش به خوبان و غضبش به بدان، اما رحمتش بر غضبش سبقت دارد.

 

یک مرد عربی آمد پیش رسول خدا عرض کرد: رسول الله، حساب بنده‌ها در قیامت با کیست؟حضرت فرمود: با خود خدا، گفت: خیالم راحت شد. تا گفت خیالم راحت شد، از پیش حضرت رفت.

 

حضرت به اصحاب فرمود: این حقیقت مطلب رو فهمید. صداش کردند، ازش پرسیدند چطور خیالت راحت شد؟رسول خدا به تو گفت حساب بنده‌ها با خداست، چرا خیالت راحت شد؟ گفت: الکریم إذا قدرعفا؛ آدم کریم اگر قدرت انتقام پیدا کند، عفو می‌کند.

 

2) اگر کسی صدقه بدهد به مستحق 10 تا ثواب می‌دهند اما قرض بدهد 18 تا، به فامیلش بدهد30 تا.

حالا از امام(ع) پرسیدند: چرا همین طوری آدم به کسی پول بده 10 تا اما قرض بده 18 تا؟

 

فرمودند: کسانی که آدم صدقه می‌دهد گاهی مستحق نیستند، پس علت این‌که قرض بدی 18تا اما صدقه بدی 10 تا این است که صدقه را ممکن به کسی بدی که مستحق نباشد اما قرض را کسی می‌گیرد که کارد به استخوانش خورده باشد پس مستحق است.

 

3) کسی که مرا بشناسد، قضا و قدر مرا بداند، ربوبیت مرا بداند، مرا متهم نمی‌کند چرا ندادی؟

چهل حدیث مهدوی - حدیث-1

1- قال الإمام المهدی، صاحب العصر و الزّمان (علیه السلام و عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) : 

الَّذی یَجِبُ عَلَیْکُمْ وَ لَکُمْ انْ تَقُولُوا: إنّا قُدْوَهٌ وَ ائِمَّهٌ وَ خُلَفاءُ اللهِ فی ارْضِهِ، وَ اُمَناوُهُ عَلی خَلْقِهِ، وَ حُجَجُهُ فی بِلادِهِ، نَعْرِفُ الْحَلالَ وَ الْحَرامَ، وَ نَعْرِفُ تَاْویلَ الْکِتابِ وَ فَصْلَ الْخِطابِ.([1]) 

امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) فرمود: بر شما واجب است و به سود شما خواهد بود که معتقد باشید بر این که ما اهل بیت رسالت، محور و اساس امور، پیشوایان هدایت و خلیفه خداوند متعال در زمین هستیم. 

همچنین ما امین خداوند بر بندگانش و حجّت او در جامعه می باشیم، حلال و حرام را می شناسیم، تاویل و تفسیر آیات قرآن را عارف و آشنا هستیم.

[1]- تفسیر عیّاشی: ج 1، ص 16، بحارالانوار: ج 89، ص 96، ح 58.